Call of Duty: Black Ops
Treyarch heeft met Call of Duty: Black Ops weer een kans om zich te meten met Infinity Ward, die als het betere broertje van de twee ontwikkelteams wordt beschouwd. Al wat we te weten kwamen over Black Ops klonk niet enkel goed, maar zag er ook goed uit. Benieuwd of Trearch hoge toppen zal scheren met Black Ops kropen we enkele dagen in de huid van heldhaftige black operations-soldaten.
“Please allow me to introduce myself”
Het verhaal van Call of Duty: Black Ops speelt zich af tijdens de Koude Oorlog in de jaren zestig. De protagonist van de game is Alex Mason, lid van de Studies and Observation Group, oftwel SOG. Deze CIA-gerelateerde black operations-groepering is op zoek naar een chemisch wapen met de naam Nova 6 en neemt de speler mee op sleeptouw naar onder meer Rusland, Cuba, Laos en Vietnam.
Net als in zijn voorgangers, kruip je ook in Call of Duty: Black Ops in de huid van verschillende personages. Al ligt het aantal uren dat je in de huid kruipt van Alex Mason aan de hoogste kant. Dit is best wel aangenaam, want zo kan je toch lichtjes een band trachten te vormen met het personage dat je controleert. Viktor Reznov, die we kennen van World at War, speelt naast Mason ook een vrij prominente rol in de game. Naast hem springen er enkele echte historische figuren in het oog, zoals Castro, John F. Kennedy en Robert McNamara. De mix van realisme en fictie zorgt ervoor dat het verhaal best wel realistisch aanvoelt.
Het einde van het verhaal weet te overtuigen en was zeker geen anti-climax. Het spijtige zit eerder in de aanloop naar het einde. Dit durft wel eens als langdradig aan te voelen. Toch kan het verhaal over het algemeen als goed uitgewerkt beschouwd worden.
De graphics van Call of Duty: Black Ops zijn echter niet van een topniveau. Het meeste wordt mooi gepresenteerd, maar als je wat verder kijkt, zie je onregelmatigheden. Sommige zaken zien er houterig uit en dan niet per sé omdat ze iets houterig voorstellen. Qua soundtrack weet Black Ops ook niet te overtuigen. Het enige moment waarop de soundtrack echt op het gevoel wist te spelen, was wanneer “Sympathy for the Devil” van The Rolling Stones uit de boxen knalde. Qua stemmenwerk werd er dan wel weer goed werk geleverd, wat de geloofwaardigheid een duwtje in de rug geeft.
Meer dan alleen lopen en schieten
Ouwe rotten in de franchise zullen meteen weg zijn met de gameplay, want echt veel vernieuwing weet Black Ops niet in de schaal te werpen. De gameplay is uiteraard volledig lineair, zoals we van de franchise gewoon zijn. Het is niet altijd even duidelijk wat er juist verwacht wordt, dus zal je regelmatig eerst even moeten sneuvelen om te weten te komen wat je fout hebt gedaan en hoe je dus een missie wel succesvol kan beëindigen. Voor de rest ligt de moeilijkheidsgraad niet echt hoog. De eerder genoemde rotten in het vak moeten dus geen schrik hebben om de campaign op een hoge moeilijkheidsgraad te spelen.
De gameplay verandert gelukkig wel regelmatig. Het is dus niet van de eerste tot de laatste minuut 'run & gun' geblazen. Zo zal je enkele waters moeten door zwemmen en een boot besturen. Ook kruip je op een gegeven moment in een helikopter en zal je van daaruit enkele vijandige helikopters moeten neerhalen. Dit vliegen is niet echt realistisch aangezien je tegen allerlei bergflanken mag knallen, maar hierdoor geen schrammetje zal oplopen. Het leuke is wel dat het actievol is en je heel wat rond zal moeten vliegen en schieten om de missie tot een goed einde te brengen. Rustig doorheen de lucht zweven is het zeker niet, want de kogels en raketten vliegen je om de oren.
Op een gegeven moment kruip je zelfs in een vliegtuig waarmee je een groep in vijandig gebied moet gaan helpen. Je zal hen aanwijzingen moeten geven zoals 'loop daarheen' of 'graaf jezelf in'. Op sommige momenten kruip je dan in de huid van één van de mensen die je aanstuurt en mag je even de vijand wat lood in z’n lijf knallen. Is dit stukje succesvol, dan kruip je weer in de huid van de persoon in het vliegtuig. Op zich weet de gameplay dus wel de nodige verscheidenheid te brengen.
Het tempo van de game daarentegen is niet altijd zo gunstig. Soms loopt het allemaal lekker snel en ga je helemaal op in het verhaal. Andere keren wordt de gameplay meermaals onderbroken door cut-scenes of scènes waarin je bijvoorbeeld enkel mag rondlopen en verder geen actie mag ondernemen. Hierdoor is de beleving van het verhaal niet altijd even intens.
Met z’n allen knallen
Even belangrijk – of wellicht nog belangrijker – dan de singleplayer is de multiplayer van Call of Duty: Black Ops. De franchise staat immers bekend voor het grote aantal gamers dat zich uitleeft in de multiplayer modus. En aangezien de singleplayer niet echt lang duurt om uit te spelen, is het dan ook leuk dat je hier heel wat uren aan kan besteden. Ben je nog niet zeker of je de nodige behendigheden hebt om te zegevieren in de multiplayer, dan kan je terecht in Combat training, waar je het tegen AI kan opnemen.
De multiplayer bouwt nog steeds verder op alle gekende elementen van z’n voorgangers, maar brengt ook enkele vernieuwingen en verbeteringen met zich mee. Ten opzichte van Call of Duty: Modern Warfare 2 is het zeker een pluspunt dat je de multiplayer in co-op kan spelen. Heb je dus een maatje die mee online wil knallen, dan kan dit perfect. Een negatief puntje is wel dat de tweede speler niet kan inloggen met z’n PSN account. Wel wordt er een copy van het level en de klassen van de hoofdspeler genomen.
Nog steeds kan je verschillende klassen aanpassen naar behoefte. Per klasse heb je een primary en secondary weapon, met of zonder attachment(s). Ook kan je enkele dodelijke of tactische explosieven mee op pad nemen. Als laatste zijn er uiteraard de perks en killstreaks. De wapens, explosieven, perks en kill streaks speel je niet zomaar vrij, want je moet er Call of Duty-krediet voor neerleggen. Dit geld verdien je tijdens het spelen van een match. Enkele leuke kill streaks die Black Ops de wereld instuurt, zijn het RC-XD-wagentje en de Attack Dog. De eerste zal je al snel ter beschikking krijgen, de Attack Dog is wat meer kills per leven waard en dus wat meer uitzonderlijk. Als extraatje kan je nu ook je eigen logo creëren. Hiervoor moet je layers aankopen waarop je telkens één symbool kan zetten. Deze symbolen kan je draaien, een andere grootte en kleur geven. Echt iets voor de creatievelingen onder ons, maar een echte meerwaarde geeft het uiteraard niet.
3, 2, 1, launch!
Er is wel een mooie verscheidenheid van maps. Zo heb je het zeer compacte – misschien zelfs iets té compacte - Nuketown, dat een kleurige wijk voorstelt waarin kartonnen mensen her en der verspreid staan. Ook heb je Jungle, een prachtige sfeervolle map waar je doorheen de jungle kan rennen, over hangbruggen en tussen ruïnes. De map Launch is ook wel mooi uitgewerkt. In het midden is er een verhoogd platform met twee grote deuren die open- en toegemaakt kunnen worden middels ergens op een knop te duwen. Deze deuren kunnen handig ingezet worden bij onder meer Domination. Als de vijand de vlag domineert onder de deuren, dan open je de deuren zodat iedereen van je team er makkelijk in kan. Ben jij aan de winnende hand, dan sluit je best de deuren, zodat de vijand er enkel via andere wegen aan kan. Ook is er een raket aanwezig op de map en raad eens wat die doet?
Qua multiplayer modi heb je uiteraard de welgekende Deathmatch, Domination, Capture the Flag, etc… Vernieuwend zijn de Wager Matches, waarin je Call of Duty-krediet kan vergokken. Elke speler zet een bedrag in en de top drie van de match strijkt een deel van de winst op. Er zijn verschillende Wager Matches. Zo heb je bijvoorbeeld One in the Chamber waarin elke speler slechts één kogel krijgt en er pas een nieuwe krijgt als hij een andere speler doodt. Mis je dus met je enige kogel, dan zal je op je mes moeten vertrouwen. Nog een andere game mode is Gun Game. Iedereen begint met eenzelfde wapen. Als een speler een kill heeft, dan krijgt hij een nieuw wapen. Diegene die het eerste alle twintig wapens in handen heeft gehad, wint. Wordt een speler gedood met een mes, dan gaat die een stapje terug en krijgt die het vorige wapen in handen.
Negatief puntje in verband met de multiplayer zijn de connectieproblemen. Deze gooien heel wat roet in het eten. Het is nu eenmaal niet leuk dat een match abrupt wordt afgebroken of je zelfs de console moet rebooten. Het feit dat dit best wel regelmatig opduikt, geeft de score toch een flinke deuk. We hopen dan ook dat Treyarch zo snel mogelijk dit euvel uit de wereld weet te helpen.
Zombies afknallen
Naast de singleplayer en de multiplayer is er tenslotte ook nog de coöperatieve Zombies mode. Deze ken je wellicht van Call of Duty: World at War, waarin zombies het daglicht zag. Treyarch kreeg heel wat positieve feedback van de game community en besloot dan ook om zombies ook te integreren in Black Ops.
In deze gamemodus kan je je tegoed doen aan het afknallen van zombies met maximaal vier spelers online of in splitscreen met twee spelers. Het is zeker niet de kern van Call of Duty: Black Ops, maar wel een leuk en zelfs uitdagend extraatje.
- Verhaal
- Gameplay-verscheidenheid
- Multiplayer-gameplay
- Multiplayer-splitscreen
- Audiovisueel niet top
- Tempo singleplayer
- Connectieproblemen multiplayer