No More Heroes: Heroes' Paradise
Het fictieve stadje ‘Santa Destroy’ is de perfecte thuishaven voor de meest gevreesde moordenaars ter wereld: het moordcijfer ligt er abnormaal hoog, politieagenten zijn in de verste verte niet te bespeuren en over het aantal vrouwelijk schoon valt er niet te klagen. Silvia Christel, organisatrice van de top 10 der huurmoordenaars, heeft een nieuwe idioot nodig om uit te buiten. Een taak waar jij met je capaciteiten uitermate voor geschikt bent. Hoe hoog No More Heroes scoort in onze ranglijst, kan je alvast hieronder lezen.
No More Heroes: Heroes' Paradise is een remake van het gelijknamige spel dat eind maart 2008 voor de Wii verscheen. Ondertussen ligt de lat voor dergelijke hack &slash games een stuk hoger dan toen, waardoor de schrik voor ondermaatse kwaliteit niet geheel onterecht is. Toch kunnen we hier niet spreken van een rechtstreekse port, want er werden een hoop toevoegingen en verbeteringen aangebracht om de spelervaring zo soepel mogelijk te maken. Naast de charmante, cartoonachtige graphics speelt de luchtige sfeer ook een belangrijke rol in het universum van No More Heroes, waardoor de flauwe opmerkingen van je personage, Travis Touchdown, eerder amuseren dan irriteren.
Travis Touchdown valt van de ene verbazing in de andere: bij een oude vriend kocht hij een futuristisch lichtzwaard voor een appel en een ei, waarna hij even later gecontacteerd wordt voor zijn eerste gevecht. Om deel te mogen nemen aan de ranglijst moet hij eerst Helter Skelter, elfde in de ranglijst, een kopje kleiner maken. Keer op keer moet jij je kunnen bewijzen tegenover Silvia, het lekkere blondje waar Travis wel een trucje op zou kunnen doen. Vooraleer je met haar het bed mag delen, moet je alle geschifte huurmoordenaars op hun eigen ludieke manier vermoorden.
Zo gemakkelijk gaat dat echter niet: voor je oog in oog kan staan met een huurmoordenaar, moet je eerst een gage betalen om deel te mogen nemen aan het gevecht. Geld verdien je door allerhande klusjes op te knappen doorheen de stad. Gepakt en gezakt met een gigantische motor kan je gaan en staan waar je wilt in Santa Destroy, wat voor de nodige afleiding zorgt doorheen de missies. Het had nog leuker geweest als je motor makkelijker te besturen was, want bij de minste aanraking van je linker joystick wijkt het ding uitzonderlijk makkelijk van de weg af. Eens je bij de lokale uitzendkracht aangekomen bent, krijg je de keuze uit een hoop missies. Hoewel ze tamelijk gevarieerd zijn, dragen ze niet echt bij tot het spel. Binnen de tijdslimiet moet je gekke klusjes opknappen, gaande van een race met katten tot het verslepen van gigantische kokosnoten. Uiteindelijk moet je niet meer doen dan drukken op het juiste knopje, wat na een tijdje behoorlijk begint te vervelen.
Als je de missie tot een goed einde weet te brengen, word je daarvoor beloond met zowel een hoop virtuele dollars als een medaille, gaande van brons tot goud. Naast de gewone opdrachten zijn er ook nog de zogenaamde ‘assassination’-missies, waarin je een aanslag moet plegen op een willekeurige persoon uit de stad. Deze missies zijn, in tegenstelling tot de gewone klusjes, wel erg leuk: ze geven je de gelegenheid om je combo’s onder de knie te krijgen, iets wat je later in het spel nog veel zal nodig hebben.
Je combo's worden niet alleen beïnvloed door je eigen kunnen, maar kunnen versterkt worden door een bezoek te brengen aan de nabije dojo. Daarin kan je, mits betaling, oefeningen doen om je snelheid en kracht te vergroten. Ook je wapen kan van upgrades voorzien worden: in een oude loods achter het motel waarin je verblijft, zit een ex-professor die je exclusieve onderdelen verpatst. Upgrades maken veel uit in de vele gevechten, waardoor je ze best zo snel mogelijk aanschaft.
Eens je het benodigde bedrag op Silvia’s rekening stort, mag je tonen wat je waard bent in een ‘ranked fight’. In die ranked fights moet je je stelselmatig een weg weten te banen doorheen verscheidene levels, waarbij je ondertussen hordes aan vijanden mag verslaan. Er zijn twee manieren van slaan: hoog en laag, die je respectievelijk kan uitvoeren wanneer een vijand je aanvallen niet blokkeert. Niet alleen je lichtzwaard helpt je uit de benarde situaties, want ook een welgemikte schop kan je vijand met verstomming slaan, waardoor je extra ruimte voor een dodelijke combo creëert. Het combo-systeem werkt erg vloeiend, waardoor het niet aanvoelt als de zoveelste generieke button-basher.
Wie zijn aanvallen niet goed weet te combineren, is al snel de klos. No More Heroes’ moeilijkheidsgraad is streng, doch rechtvaardig. Als je de levensbalk van een vijand volledig leeg krijgt, word je geacht om een ‘quick time event’ uit te voeren. Doe je dat op tijd, dan krijg je een soort slotmachine te zien. Als je drie dezelfde symbolen op een rij krijgt, word je beloond met een geschifte power-up die je vijand zonder pardon in mootjes hakt.
Na al dat hakken en slaan krijg je aan het einde van ieder level een zogenaamde ‘eindbaas’ te zien: de ene nog gekker dan de andere. Het is leuk om te zien dat iedere moordenaar zijn eigen motief heeft om deel uit te maken van de ranglijst, waardoor je wel een greintje sympathie weet op te brengen. De gevechten zijn kort maar leuk, wat voor een bevredigend gevoel zorgt na een overwinning. Toch hadden hun aanvallen iets diverser mogen zijn, want na een drietal minuten heb je al snel het patroon door, waardoor je ze zonder enig probleem op hun donder kan geven. Silvia komt je persoonlijk feliciteren en deelt met trots mee dat je een rang gestegen bent, waardoor je dus ook een stap dichter staat bij het veroveren van de dame zelf.
De makers wilden een compleet pakket afleveren, waardoor ze ook een aantal huurmoordenaars uit het tweede deel van de reeks hebben verwerkt. Zo’n gevecht krijg je door na het saven (lees: je behoefte doen in het toilet) in slaap te dommelen, waarna je wakker wordt in een soort fluorescerende arena, vol met toeschouwers en een geschift individu. Ook krijg je de mogelijkheid om Travis Touchdown aan te kleden naar eigen smaak. Door een bezoekje te brengen aan de kledingwinkel van dienst krijg je in ruil voor een paar dollars leuke kleren en accessoires. Al die leuke toevoegingen geven een gevoel van voldoening, iets wat je in dergelijke soortgenoten maar amper weet terug te vinden.
- Humor
- Charismatische stijl
- Combo-systeem
- Waar voor je geld
- Geen uitgebreide soundtrack
- Jobs vervelen na een tijdje